Gynaecologische echografie bij adnexiële massa’s: IOTA-modellen voor dagelijks gebruik

Eierstokkanker, een diagnostisch probleem

Met 503 nieuwe diagnoses en 392 sterfgevallen in 2011 in Vlaanderen is eierstokkanker geen frequente tumor, maar wel een zeer dodelijke (  www.kankerregister.org). Ruim 80% van de patiënten recidiveert, ondanks optimale primaire therapie. Grote boosdoener is het feit dat de kanker weinig tot geen symptomen geeft in de vroege fase van de ziekte en dus bijgevolg vaak in een laat stadium (FIGO III-IV) wordt ontdekt. De kanker is op dat moment gemetastaseerd over het ganse abdomen en daarbuiten, wat de kans op curatie fors verkleint.
Een vroegere en juiste diagnose van eierstokkanker is dus op zijn plaats. Correcte differentiatie tussen benigne en maligne pathologie is van primordiaal belang voor het uittekenen van het verdere beleid. Als de diagnose van een kanker foutief wordt gesteld, leidt dit tot onnodige angst en overbodige radicale chirurgie, hetgeen fertiliteit bij jonge patiëntes kan compromitteren. Bovendien kan het miskennen van een maligniteit en het uitstellen van adequate chirurgie of het hanteren van de verkeerde chirurgische techniek, de overleving negatief beïnvloeden (1).

Waarom IOTA?

Transvaginale gynaecologische echografie wordt algemeen aanvaard als het referentie- onderzoek voor het identificeren en karakteriseren van adnexiële pathologie (2). IOTA (International Ovarian Tumour Analysis) werd opgericht in Leuven anno 1999 in een poging de echografische diagnostiek van ovariële cysten te verbeteren. Zoals toen al werd vermoed en later in een meta-analyse door Jeroen Kaijser werd gestaafd (3), waren de bestaande predictiemodellen (in het bijzonder RMI [Risk of Malignancy Index]), die wereldwijd nog steeds worden gehanteerd, ontoereikend. In verschillende fasen van multicentrisch prospectief onderzoek heeft de IOTA-groep nieuwe modellen ontwikkeld om de echografist een maatstaf te geven voor het beoordelen van ovariële cysten. Nu, 16 jaar en 14.000 patiënten later, zijn er twee belangrijke modellen beschikbaar: de ‘simple rules’ (eenvoudige vuistregels gebaseerd op 10 echografische kenmerken om goedaardige van kwaadaardige cysten te kunnen onderscheiden) (4) en het ADNEX (Assessment of Different NEoplasias in the adneXa)-model (gebaseerd op 9 klinische en echografische karakteristieken) (5).

Kenmerken van een cyste

Toen het IOTA-verhaal startte in 1999 was het gebruik van gestandaardiseerde terminologie een noodzaak voor het duidelijk beschrijven van een cyste. In 2000 publiceerde de groep definities voor echografische kenmerken van een ovariële cyste (Tabel 1) (6). Deze zullen de basis vormen voor het gebruik van alle nadien ontwikkelde modellen.

De ‘simple rules’: de eenvoudige richtlijnen van IOTA

De ‘simple rules’ (4, 7) werden in 2011 door de Royal College of Obstetricians and Gynaecologists (RCOG) opgenomen in hun richtlijnen (Tabel 2) (8). Het gebruik van het model is zeer eenvoudig: wanneer er 1 of meerdere B-kenmerken van toepassing zijn op de cyste en geen M-kenmerken, kan deze als benigne worden bestempeld. Wanneer er 1 of meerdere M-kenmerken van toepassingen zijn en geen B-kenmerken, kan de cyste als maligne worden bestempeld. Het resultaat lijkt dus op het eerste zicht zeer eenduidig en men heeft voor het toepassen van de ‘simple rules’ geen ingewikkelde computerprogramma’s nodig, maar enkel pen en papier, hoewel het tegenwoordig ook kan met een gratis beschikbare app. Echter, wanneer er zowel B- als M-kenmerken van toepassing zijn, of er is geen enkel kenmerk aanwezig, kan de cyste niet worden geklasseerd. Bovendien is het zo dat de ‘simple rules’ geen risicoschatting geven. Om aan deze beide punten tegemoet te komen, werden modellen in het leven geroepen. Het meest recent ontwikkelde model is het ADNEX-model (5).

ADNEX-model, het meer geavanceerde systeem

De uitkomst van de hoger beschreven ‘simple rules’ is categorisch (benigne – maligne – inconclusief). Dit mag dan wel eenvoudig te hanteren zijn in de klinische praktijk, voor het counselen van de patiënte en het sturen van het klinisch beleid is het vaak nuttiger om een concrete voorspelling van het risico op maligniteit ter beschikking te hebben. ADNEX is een ‘multiklasse’ predictiemodel en onderscheidt zich van de ‘simple rules’ en andere modellen door naast het differentiëren tussen maligne en benigne massa’s, eveneens te discrimineren tussen 4 types van maligne tumoren (borderlinetumoren, stadium I- ovariumcarcinoma, stadium II-IV-ovariumcarcinoma en metastatische tumoren van andere primaire origine) (5). Het ADNEX- model bevat drie klinische en zes echografische variabelen (Tabel 3). Voor het gebruik van het ADNEX-model dient men te steunen op software voor het berekenen van het voorspelde risico. Deze is vrij toegankelijk online via de IOTA-website (  www.iotagroup.org). Net zoals voor de ‘simple rules’ kan men ook voor ADNEX een applicatie downloaden voor Android of iOS.

En nu praktisch...

Indien zich op raadpleging een patiënte aanbiedt met een cystische massa in het ovarium kunnen zowel ‘simple rules’ als ADNEX gebruikt worden. ‘Simple rules’ zijn zeer makkelijk in gebruik, vereisen geen computer, maar zullen 20% van de cysten niet kunnen klasseren en geven geen risico-inschatting. ADNEX daarentegen vereist een computerprogramma, maar geeft een risicoprofiel en zal wel alle cysten kunnen klasseren. Bovenop een stratificatie tussen benigne en maligne, zal u dan ook bijvoorbeeld een idee krijgen van het risico op borderline of metastatische tumoren. Naast het absolute risico, kan hierbij het relatieve risico (verandering ten opzichte van het basisrisico in de referentiepopulatie; dit is een groep van ongeveer 6.000 patiënten van wie de echobeelden werden gebruikt om het ADNEX-model te ontwerpen) bijzonder informatief zijn en het klinisch beleid helpen afstemmen. Indien bijvoorbeeld het risico op een borderline maligne tumor sterk verhoogd is, kan fertiliteitssparende chirurgie worden overwogen indien de patiënte daarvoor in aanmerking komt. Als in een andere situatie het risico op een secundair metastatische tumor is verhoogd, kan dit een trigger vormen om preoperatief bijkomende onderzoeken (vb. mammografie, coloscopie, gastroscopie, PET/CT, whole body MRI…) uit te voeren ter exclusie van een tumoraal proces met andere primaire origine (9). Enkele voorbeelden om dit te verduidelijken.

Casus 1

De eerste casus betreft een 52-jarige patiënte. Bij echografisch onderzoek in een oncologisch centrum wordt een regelmatig afgelijnde solide massa weerhouden op het rechterovarium, met afmetingen 59 x 57 x 60mm. Er is geen zichtbare akoestische schaduwvorming. Beoordeling van de vascularisatie geeft een kleurenscore 3 (matig gevasculariseerd). Er is duidelijke aanwezigheid van ascites intra-abdominaal. Serum CA-125 bedraagt 34U/ml (Figuur 1).
Volgens de ‘simple rules’ dient deze massa als maligne te worden beschouwd, door de aanwezigheid van ascites als M-kenmerk, zonder aanwezigheid van B-kenmerken.
Als we in een eerste stap de algemene kans op maligniteit beschouwen, berekent het ADNEX-model een risico van 82,6% (Figuur 1B). Naast het hoogste absolute risico (34,4%), heeft de subgroep ‘Metastatische tumor van andere primaire origine’ het hoogste relatieve risico (factor 8,6) (Figuur 1C). Deze patiënte werd uiteindelijk via gastroscopie gediagnosticeerd met een primaire maagtumor.

Casus 2

De tweede casus betreft een 34-jarige patiënte. Bij echografisch onderzoek in een oncologisch centrum wordt een uniloculair-solide massa weerhouden op het linkerovarium, met afmetingen 39 x 46 x 45mm. De solide component bestaat uit één papillaire projectie met een hoogte van 8mm, een eerste basis van 8mm en een tweede basis van 13mm. Er is geen zichtbare akoestische schaduwvorming. Beoordeling van de vascularisatie geeft een kleurenscore 4 (sterk gevasculariseerd). Er is geen ascites intra-abdominaal. Serum CA-125 bedraagt 19U/ml (Figuur 2).
Volgens de ‘simple rules’ dient deze massa als maligne te worden beschouwd, door de aanwezigheid van sterke vascularisatie, zonder aanwezigheid van B-kenmerken.
Als we in een eerste stap het algemeen risico op maligniteit beschouwen, berekent het ADNEX-model een risico van 19,5% (Figuur 2B). Bij de differentiatie tussen de verschillende maligne subgroepen, heeft de groep ‘borderline tumor’ naast het hoogste absolute risico (13%) ook het hoogste relatieve risico (factor 2,1) (Figuur 2C). Deze patiënte werd uiteindelijk gediagnosticeerd met borderline sereus ovariumcarcinoma FIGO-stadium Ia.

Besluit

De afgelopen 16 jaar heeft de IOTA- groep enorme inspanningen geleverd om de diagnostiek van eierstokkanker te verbeteren. De eenvoudig hanteerbare ‘simple rules’ en het meer geavanceerde ADNEX-model zijn hiervan het levende bewijs. Dankzij de gratis onlinetoepassingen en apps kunnen deze modellen vandaag de dag worden toegepast door iedereen die gynaecologische echografieën uitvoert. We hopen dat het gebruik van deze modellen kan bijdragen tot een betere triage van de patiënten en op termijn tot een betere overleving.

[Gunaikeia]
An Coosemans*1,2#, Wouter Froyman*1,3, Ben Van Calster3, Ignace Vergote1,2, Dirk Timmerman1,3#
_{1. Departement Gynaecologie-Verloskunde, UZ Leuven; 2. Departement Oncologie, Labo Gynaecologische Oncologie, KU Leuven; 3. Departement Ontwikkeling en Regeneratie, Labo Orgaansystemen, KU Leuven; *gelijkwaardige bijdrage; # An Coosemans en Dirk Timmerman worden gefinancierd door het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek (FWO)}